Op zondag 1 juli geeft Kamerkoor Canteklaer samen met het Bassano Quartet een concert met de titel 'Mare'.
De veerboot Estonia vertrok op 27 september 1994 met een vertraging van een kwartier uit de haven van Talinn (Estland) met bestemming Stockholm (Zweden). Waarschijnlijk brak kort na middernacht bij zware zeegang de boegklep af. Het schip zonk binnen een half uur: 852 mensen verdronken, slechts 138 werden gered.
Aan de kust bij Tahkuna (Estland) staat een ijzeren constructie op een betonnen blok. Het staat behoorlijk scheef en lijkt om te vallen... De scheepsklok begint bij storm uit zichzelf te luiden...
Jaakko Mäntyjärvi schreef naar aanleiding van deze scheepsramp de compositie 'Canticum Calamitatis Maritimae'. Een aangrijpend werk waarin vocale effecten verweven zijn die een sterke associatie oproepen met de geluiden van de ramp. Het schip ligt overigens nog altijd op de zeebodem, ongeveer 80 meter diep.
In de overige werken die Kamerkoor Canteklaer ten gehore brengt zijn oneindigheid, liefde en dood belangrijke thema's, zoals in het 'Nunc dimittis' van Arvo Pärt.
Het concert eindigt met 'L'infinito' van Ronald Moelker, een werk voor koor en vier Eagle altblokfluiten. Hierin wordt, met woorden van de Italiaanse dichter Giacomo Leopardi, het oneindige bezongen als een diepe zee waarin de geest kan wegzinken. 'Mare' is zo het laatste woord dat klinkt tijdens dit concert.
Meer informatie ...