Twentsche Courant | Tubantia - 6 juni 2005
EPE - St. Agatha Pfarrkirche, zondagavond. Kamerkoor Canteklaer o.l.v. Iassen Raykov met Vespro della Beata Vergine van Claudio Monteverdi. M.m.v. het 'Marenzio Consort'. Wordt herhaald: 11 juni in de Jozefkerk om 20.30 uur in Enschede en 12 juni om 15.30 uur in de Lambertusbasiliek in Hengelo.
Bijna 400 jaar geleden componeerde Claudio Monteverdi de Maria- Vespers. Hij droeg het werk op aan de paus en overhandigde hem persoonlijk de Vespers, die onderdeel uitmaakten van de dagelijks terugkerende koorgebeden. Aan een eeuwenlange traditie - eenstemmige Gregoriaanse gezangen op Vesperdiensten - kwam vanaf de vijftiende eeuw een eind. De meestemmigheid deed z'n intrede en de overgang van renaissance naar barok was een feit. Dat uitte zich in het gebruik van instrumenten bij vocale muziek.
Monteverdi's compositie kenmerkt zich door complexiteit en een rijke orkestratie, die de teksten volgt en onderstreept. Gisteren vond een bijzondere uitvoering plaats in de St. Agatha Pfarrkirche in Epe (Duitsland) door het Enschedese Kamerkoor Canteklaer. Dat het publiek na afloop de handen stuk klapte, had niet in de laatste plaats te maken met de muzikale ondersteuning van het ensemble 'Il Concerto Barocco' en de zes zangers die onder de naam 'Marenzio Consort' optraden. Het barokensemble speelde op authentieke instrumenten en hoewel de theorbe werd weggeblazen zogauw het koor zich liet horen, toonde de bespeler Jan Grüter zich een meesterlijk begeleider van de solisten. Het Marenzio Consort zorgde voor een onvergetelijke muzikale ervaring door zowel technisch als lyrisch vakwerk af te leveren. De zes stemmen kleurden uitstekend bij elkaar en de verfijning waarmee de antifonen gezongen werden maakte indruk. Het koor was op zijn best bij de begeleiding van de solisten wanneer de volumeknop op relatief lage stand bleef. Minder was ik gecharmeerd van het Lauda Jerusalem, waar scherpe kantje aan het licht traden in de hoge passages bij de sopranen, hoewel de wollige kerkakoestiek veel verdoezelde.
Overigens zorgde die akoestiek voor een prachtig in de golven wegebbend 'Amen'. dat de stilte daarna bijna naadloos werd gevolgd door door beierende kerkklokken, kon haast geen toeval genoemd worden. een bijzonder concert.
Nicolet Steemers