Twentsche Courant | Tubantia - 16 februari 2004
ENSCHEDE - Jacobuskerk, zondagmiddag. Uitvoering van de Vespers van Rachmaninov door kamerkoren La Colombe en Canteklaer (o.l.v. Iassen Raykov). Herhaling: 22/02 in de Stefanuskerk te Borne en 28/02 in de NH Kerk te Delden.
Het komt niet zo vaak voor dat kamerkoren zoveel publiek trekken als gistermiddag was waar te nemen in de Jacobuskerk. Twee kamerkoren hadden hun krachten gebundeld voor de uitvoering van de integrale Vespers van Rachmaninov, nadat zij tijdens eerdere concerten al eens gedeelten hadden laten horen: La Colombe en Canteklaer.
De vijftien gezangen werden in de oorspronkelijke (Russische) taal uitgevoerd, op zich zelf al een prestatie. Daarbij kwam nog dat er geen enkel begeleidingsinstrument de zangers ondersteunde: ze moesten het hebben van hun innerlijke gehoor en de tonen die de dirigent Iassen Raykov bij aanvang van elk gezang voorzong.
Heel afwisselend was de rolverdeling van de vocalisten. Nu eens was er sprake van een solorol, dan weer had een complete stemgroep de voornaamste partij. De zettingen waren de ene keer homofoon (gelijkklinkend), de andere keer werd er achtereenvolgens ingezet (polyfoon). Onvermijdelijk dienden zich hierbij niveauverschillen aan. Het gebeurde nogal eens dat een solist -mogelijk door spanning- een fractie te hoog intoneerde. In samenklank met de rest van het koor leidde dat dan tot harmonische fricties. Het tegenovergestelde effect (detonatie) leverde problemen op voor de lage bassen, zoals bleek aan het eind van het negende gezang, 'Blagosloven Jesi, Gospodi'. Erg mooi kwam deze stemgroep trouwens over in gezang drie, 'Blazhen muzh'.
Heel knap vond ik dat, hoe breed het koor ook stond opgesteld, er nauwelijks sprake was van ongelijke slotmedeklinkers. Gelukkig stonden de zangers niet onder de koepel, want al vaker moest ik constateren dat dan het geluid daar blijft 'hangen' en niet goed de kerk in komt. Verder spoorden de gebaren van de dirigent het koor hoorbaar aan tot grote verscheidenheid in dynamische contrasten: van gedecideerd en krachtig tot ingetogen devoot.
Voor mij sprongen er twee gezangen in kwaliteit bovenuit: zeven (Shestopsalmie), met z'n fraaie harmonieën en elf (Velichit dusha moya Ghospoda), gekenmerkt door afwisselende tempi. Hier zat het koor het lekkerst in z'n muzikale vel.
In deze regio wordt dit programma komende weken nog tweemaal uitgevoerd. Volgende week in Borne en het laatste weekend van februari in Delden, ook voor wie de uitvoering van dit prachtige werk gistermiddag heeft moeten missen.
Koen Edeling